1- سفر، کمتر از مسافت شرعی نباشد 2- از آغاز سفر، مسافت شرعی قصد شده باشد. 3- قصد مسافت تا آخر سفر، استمرار داشته باشد. 4- در اثنای سفر، قواطع سفر، تحقق پیدا نکند. شرایط هشت گانه برای 5- سفر، حرام نباشد. شکسته خواندن نماز 6- از افراد خانه به دوش نباشد. 7- مسافرت، شغل نباشد. 8- به حد ترخص رسیده باشد. با هشت شرط مزبور، مسافر باید نماز ظهر، عصر و عشا را بصورت دو رکعتی به جا آورد. هم چنین، نافله ظهر و عصر نیز ساقط می شود، اما نافله عشا (دو رکعت نماز نشسته به نام نماز و تیره) را می تواند به قصد رجا (به امید قبولی) به جا آورد. ***به نماز ظهر، عصر و عشا که مسافر - در صورت تحقق شرایط هشت گانه - دو رکعت می خواند، نماز قصر یا شکسته می گویند، در مقابل، نماز شخص حاضر (غیر مسافر) یا مسافر غیر واجد شرایط هشت گانه را - که چهار رکعتی است - نماز تمام می گویند. حتی اگر یکی از شرایط هشت گانه، تحقق پیدا نکند، نمی توان نماز را شکسته خواند. نماز صبح و مغرب، شکسته و تمام ندارد و نسبت به مسافر و غیر مسافر یکسان است. * - هم چنین، نافله ظهر و عصر نیز

ص: 2